Ta cicha

Bardzo ciekawe porownania i przenosnie. Oryginalny
sposob pokazania problemu i uczulenia na dbalosc o
srodowisko.

uf ... się zachwyciłam tym wierszem... ;-}

cała prawda o PILICY. tym bardziej, że znam ją od
dzieciństwa. ładnie napisane.

Piękny wiersz ciekawie stopniujesz dramat kiedy ta
cicha rzeka napęcznieje i pęknie jak balon...:)

piękna metaforyka, ale co ja będę mówić, autor sam wie
o tym najlepiej

Fajnie to napisałaś - ekologicznie:) Poza tym Pilica
mi jest baaaaaaaaaaardzo bliska - szczególnie jej
źrodło - przyjeżdżałam tam podczas wakacji i męczyłam
żaby tzn. calowałam je i znosiłam do ogrodu moich
dziadków. Masakra.

Zaskoczylas mnie tym wierszem. Brawo za pomysl. Znam
temat ,bo sam mieszkam nad Wisla ,ktora coraz bardziej
jest brazowa(nawet nie zolta) :( Ludzie niszcza matke
nature. Kara sa byc moze wszelkie powodzie i wylewy?

podobno "cicha woda brzegi rwie" - jak Twoja ukochana
rzeka - ja osobiście nigdy nie byłam nad Pilicą ale
może kiedyś kto wie uda mi się stanąć u jej
brzegów...muszę Ci powiedzieć że wiersz ma świetny
nastrój - każde kolejne słowo potęguje
napięcie...podoba mi się...

Rzeka jak kobieta zbuntowana. Ciekawie potraktowałaś
temat.

Ciekawy wiersz , ładne porównanie. pozdrawiam

Mnie też bliska jest ta rzeka, najbliżej mnie mieszka,
oby nigdy się nie rozgniewała.

Przyroda ma cierpliwość do człowieka. Ale wierzcie,
przyjdzie Armagedon!

zaskakującwe zakończenie...ciekawy/pozdrawiam

Bardzo dramatyczny wydźwięk wiersza, ekologicznie na
czasie, porównanie z kobietą - powalające.

motyw rzeki-mógłby się wydawać wyeksploatowany, a
jednak...jest miły i autorom na beju, i w dobrym
wykonaniu koi duszę- wiersz płynie jak
rzeka,rzecznie...