Ta cicha

Tak sie złożyło, że znam trochę Pilicę i zgadzam się z
twoim wierszem, dobrze o niej napisałeś:)

Jak zaczynałem czytać to nie myślałem że to chodzi o
RZEKĘ. Świetnie !

Ciekawy wiersz, brzmi jak ostrzeżenie... i
słusznie!!!

Utwór bardzo plastyczny, ciekawy.

nietypowy opis przyrody ardzo mi ie spodobal -
pozdrawiam:)

W wierszu widać ten brzuch nabrzmiały, z którego dary
są wybierane, do czasu.Do póty, do puki nie przybierze
za wiele i nie rozleje się po łąkach zła, wzburzona i
sama ze sobą wszystkiego po drodze nie zabierze.Taka
cicha rzeka, a taka tragiczna./czasem/Przyroda rządzi
się swoimi prawami.

Jest bezsilna wobec dziejów świata, postępu czasu i
niczego nie zmieni, nawet gdy wystąpi rozszalała i
zemści się za swoje krzywdy. Są rzeczy dla rzek i dla
ludzi nie do pokonania. Siła wyższa. Choć tym wierszem
przychylisz jej trochę nieba.

Wiersz jakich mało na beju. Dobry i ciekawy.

Walka o ekologię splata się z walką o kobiecość.Te
różnice są bardzo subtelne.

ciekawe ujęcie rzeki jako kobiety;)

hmm...jest w niej wszystko, kłamstwo i prawda, miłość
i tęsknota....spłynęły wersy jej wodami, ciepłe jak
łzy...ulotne jak marzenia...Pilica...

ciekawe porównanie rzeki do kobiety i do jej gniewu,
naprawde udane

To się nazywa finezją! Wyszedł Ci wiersz świetnie.
Moje wyrazy uznania.

dobrze ze i takie wiersze wyplywaja z pod twojej reki
, zwlaszcza ze Pilica na pewno jest ci droga ....
pozdrawiam

Temat bardzo ciekawy.Nikt nie dba o ekologie,niszczy
środowisko a nie pomyśli co będzie jutro