Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Ta, która się odradza

Zasnęła dawno temu
Śpiąc pod płaszczem
Cienkiej warstwy ziemi.

Spróchniała i zgniła
Zmieniając się powoli
W szary sypki popiół.

Teraz rodzi się pomału
Z pyłu niczym Feniks
W słodkich mękach.

Roztacza wokół blask
Nadając życiu znowu
Małe okruchy sensu.

Moja wieczna
Nieprzemijająca
Senna nadzieja.

autor

Fabriano

Dodano: 2008-11-02 17:15:36
Ten wiersz przeczytano 635 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (6)

marlove_18 marlove_18

Gdyby i mnie jeszcze mogła kiedyś dopaść... A może?
Spróbuję uczyć się od Ciebie!

joey667 joey667

Warto ją mieć....mimo wszystko. Świetna forma i bogata
treść. "Małe okruchy sensu..." - pięknie... Duży plus
+

poniwiec poniwiec

Trochę nieśmiała, ale zawsze nadzieja. Pozdrawiam.

Yeja Yeja

ona tylko czasami przysypia na chwile a umiera
ostatnia i to szczera prawda - za nutke optymizmu
wiersz na tak

green. green.

Tak to jest z nadzieją, że wraca, gdy wydaje się już,
że jej nie ma i nie będzie. ;-)

A_g_u_n_i_a A_g_u_n_i_a

gdzie jest ta nadzieja i to lepsze jutro,zapomniało,o
mnie też. Podoba mi się ,plus

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »