Tajemnica

Jako dziecko znalazłem na plaży srebrny krążek. Kiedyś to była moneta, ale fale, zanim wyrzuciły ją na brzeg – zupełnie wytarły i nie było widać nawet śladu dawnego rysunku.

Kawałek srebra przyniosła woda
Pomiędzy mola ogromne pale.
Może wrzuciła go para młoda
Przed wiekiem – by tu powrócić – w fale.

Może był świadkiem szczęścia czyjegoś:
Na łódce chłopak, a z nim dziewczyna...
A teraz leży sobie na brzegu
I tamte miłe chwile wspomina.

Lub inny obraz: Wiatr oszalały
Maszt łamie. Statek bezbronny tonie,
Fala zeń zmywa pieniążek mały,
Nim go pochłoną wzburzone tonie.

A może wypadł z sań, co pędziły
Zimą po Wiśle spętanej lodem,
A wiosną kry go z sobą woziły,
Żeby porzucić w Bałtyku wodach?

Może go kupiec zgubił na kodze...
Tysiące myśli chodzi po głowie.
Muszę popuścić fantazji wodze,
Bo krążek milczy. Nic mi nie powie.

autor

jastrz

Napisany: 2021-03-01 Dodano: 2021-03-02 00:09:01

Ten wiersz przeczytano 1654 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie