w tajemnicy przed najważniejszym
"przemijamy szybciej niż czas
wystarczający do zrozumienia
dlaczego w ogóle się pojawiliśmy"
biała gorączka przy zbliżeniu
czarnych podniebień
kipi szronem z nietkniętych chmur
rtęć tam od razu swoje wie
piorun nie chybia
w porę wyskakuje z głębin
pełza po drzewie
dobrego i złego
ewa wpada w swój pierwszy poślizg
na skórce wężowato zachodzącego snu
autor
nitjer
Dodano: 2007-09-17 01:30:44
Ten wiersz przeczytano 500 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Wiersz ten jest dla mnie bardzo trudny w odbiorze, ale
nic to – posiedzę nad nim jeszcze. Ciekawe co mi
się z tego wykluje. Pozdr. S.
,,przemijamy szybciej niż czas
wystarczający do zrozumienia
dlaczego w ogóle się pojawiliśmy''albo,,ewa wpada w
swój pierwszy poślizg
na skórce wężowato zachodzącego
snu''-ORYGINALNIE!niespotykany opis,swoista
stylistyka,wiersz zrobił na mnie wrażenie.
intrygująco .... ciekawie ... pomysłowo ... wyśmienita
puenta w postaci ostatniej strofy
Ciekawy wiersz. Czy tekst w cudzysłowie to cytat, bo
też ciekawy. W sumie ładnie.