W tajemnicy tajemniczość...
Zrozumieć miłość,
to jakby wszystkie zabrać kolory.
Zostawić tylko czarny na białym.
Z jej tajemnic tajemniczość
najpiękniejsza.
To, że nieznana, budzi wciąż zachwyt.
Doprowadza nas tym do szaleństwa,
więzi w swej piękności.
Wariacja!
Człowiek nie lubi, gdy jest poddanym,
miłości poddać się nie chce.
Opór...?
Lecz po co? Nie warto!
Wpuść się w wir piękna,
nie bój się stracić i
zyskaj!
autor
łucjak
Dodano: 2012-05-04 20:03:13
Ten wiersz przeczytano 1155 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Właśnie w tym tkwi jej piękno. Końcówka nieco słabsza
od pozostałości wiersza.