Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Tak bardzo...

Tak bardzo pragnę wyrazić, co czuję:
radość, cierpienie, nadzieję, czy smutek,
lecz nie potrafię, to siedzi wciąż we mnie...
Jest tam - na samym dnie serca mojego...
I pragnę tylko powiedzieć to jedno:
nie umiem!, nie dam sobie rady!
Ale nie mogę, bo znowu spodlą, wyszydzą,
zhańbią,... będą pokazywać palcami i mówić:
to ta, co nic nie potrafi.
Serce mi z bólu pęka...
I znowu upadam,... wyciągam rękę, wołam:
pomocy!!!
i nic... nie ma nikogo... tylko słyszę śmiech
- coraz głośniejszy i głośniejszy,
bardziej szyderczy...
Nie mam już sił...
Lecz cóż to?! Co ja widzę?! Ktoś podchodzi!
Już stoi przede mną... to Jezus, tylko On chce
mi pomóc, wyciąga ku mnie swą dłoń.
Tak Panie chcę! Pomóż mi!
Wyciągam rękę, ale... to Ty stoisz,
to Ty podajesz mi dłoń, by pomóc mi powstać.
Dziękuję!, och jak bardzo Ci dziękuję,
że pozwoliłaś mi ujrzeć w Tobie Chrystusa!,
że tak jak On nie zawahałaś się wyjść
z tłumu i mnie uratować!
Wszystko, co mam, to skromne dziękuję.
Weź... proszę... tylko to mogę Ci dać...

Dodano: 2005-07-05 09:18:31
Ten wiersz przeczytano 603 razy
Oddanych głosów: 11
Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »