Tak bardzo zimno, taki chłód
zanurzam dłonie w półmroku wszechświata
moje oczy są dwiema bryłkami lodu
które mienią się w milczących
eksplozjach
odległych gwiazd
już nie potrafię ścierać z kamiennej twarzy
nawarstwiającego się od stuleci
szronu
zamarzły ostatnie prześwity pamięci
oddalam się coraz bardziej
choć z czyjegoś punktu widzenia może się
wciąż wydawać
że drżę
(Włodzimierz Zastawniak)
https://thebluemask.bandcamp.com/track/gravity-waves
Komentarze (8)
Bardzo dobry wiersz.
...wydawać się, że drżę
a ja zastygłym jestem, nie czuję.
Pięknie:)
bardzo ciekawy. jak słowa oddalającej się planety,
albo asteroidy.
zabiera w kosmiczną podróż :o)
Uwielbiam muzykę relaksacyjną i wyciszam się przy
niej. Bardzo ładny wiersz☺
Muzyka bardzo relaksacyjna, pobudzająca do rozmyślań w
moim typie. Wiersz mroczny ale Ty takie lubisz pisać a
robisz to świetnie.
Podziwiam :) pozdrawiam
bardzo ciekawy mnie też zainteresował pozdrawiam
muza do tekstu jak ulał...
Trafia do mnie taka poezja, więc
lubię Twoje wiersze.
Pozdrowienia:}