tak być musi
myśli przemienia w róże
prosi przelatujące anioły
by zatoczyły koło
i pod czarnym ramieniem krzyża
położyły zapach
sierocego smutku
nostalgią podparta okolica
a diabeł z białoskrzydłym
zawzięcie polemizują
nad uczynkami
odchodzących
cienie zadumanych kroków
milkną w wąwozie pamięci
pozostał zapach poziomek
wspólnie zrywanych latem
Tato pamiętasz...
autor
Ninoczka
Dodano: 2010-05-17 08:21:46
Ten wiersz przeczytano 491 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Przeczytałem i przyznam, że dobrze oddajesz smutek
oraz masz ładne wspomnienia o Tacie.
Na pewno bardzo cieszy się tam na górze, że córka tak
ładnie Go wspomina. Serdecznie pozdrawiam.
Niesamowity klimat wtworzyłaś tymi poziomkami.
Niestety zostają tylko wspomnienia.
Pozdrawiam:)
wzruszający wiersz...
dedykowany wiersz właściwie nie powinien być oceniany,
w dodatku jest to wiersz dla zmarłego taty. Wzruszasz
jego pięknem. Pozdrawiam :)
No jeżeli tak mówisz Ninoczko. Pozdrawiam:)
aż mi łezki wyszły - pięknie -pozdrawiam
Rozczuliłam się,wspomnienia spadają jak gwiazdy.Dużo
serdeczności
Bardzo, bardzo na TAK. (temat i przekaz).
Zostają wspomnienia i zapachy, trzeba nimi żyć, skoro
"tak być musi".
wzruszyłam się...własnie jest rocznica... po wielu
latach ludzie jeszcze debatują nad
uczynkami...wspomnienia zawsze pozostaną
chylę nisko głowę Ninoczko.......przed tym co napisane
i dlaczego napisane
smutne staje się życie gdy ktoś drogi od nas odchodzi
:)