Tak czasem trudno
Serce mi wykrzyczalo z jaka sila musze zawalczyc o zycie gdy po 30 latach nastapil powrot raka.Trzymam sie jestem silniejsza jak wtedy.
Tak czasem trudno
Obiecałam, że wiecej nie będe się smucić
Obiecałam, znosic to wszystko z pokorą
Obiecałam sobie i bliskim
Obiecałam być zawsze wesołą
Wiara mnie trzyma bym była silniejsza
Nadzieja, bym w tym wytrwala
Miłość mych bliskich co mnie otacza
Jest taka mocna jak skała
Oczekiwać, to ciężkie wezwanie
Tak czasem, trudno je znieść
A siła życia jest taka mocna
Ze nie pozwoli, mi cofnac sie wstecz.
Komentarze (11)
Witaj Zosiu:)
Czytam i smutek mnie ogarnął. Nie wiem co mam
powiedzieć, bo to, że walka z chorobą wymaga
cierpienia, cierpliwości i wyrzeczeń to wiesz sama
najlepiej. Współczuję i trzymam kciuki. Bądźmy dobrej
myśli. Pozdrawiam serdecznie.
uwierz zaufaj i kochaj
z pełnią optymizmu w jutro
Piękny wiersz...trzeba dotrzymać obietnic, iść przez
życie z uśmiechem i wiarą, otoczona gronem przyjaciół
i bliskich, tak łatwiej jest wygrać walkę z chorobą.
Walcz,jesteśmy tutaj z Tobą.Walcz i pisz i skop go
mocno.Pozdrawiam ciepło.
wiara czyni cuda ..zaufaj ...będzie dobrze czuję masz
siłę do tej walki...
pozdrawiam serdecznie:-)))))
kazdemu czasem ciezko spokojnie bedzie dobrze :)))))))
"Wiara czyni cuda" Ładny wiersz nadzieją pisany.
Pozdrawiam :)
Witaj Zosiu:) Dobrze,że piszesz i się uśmiechasz.
Pisanie jest bardzo dobrym antidotum na złe myśli-
mnie bardzo pomaga w trudnych chwilach:)
Dużo słoneczka:)Najlepszego Zosiu...
Tej siły Ci życzę i tak jak napisała malania, to co
najważniejsze jest przy tobie.
Pozdrawiam :)
Zamiast "mi cofnąć się wstecz" czytam "mi już pójść
wstecz"
Zosiu masz to, co najważniejsze - cel w życiu i
miłość. Dasz radę:)))
Masz dużo optymizmu - czytam tan bardzo osobisty
wiersz i życzę Ci dużo tej potrzebnej siły, którą da
się wyczuć czytając. Wiele osób przeczyta tu wiersz i
będzie myślami z Tobą.Uściski. :)