:..:Tak dalekO:..:
Kiedy odrabiałam chemię (a raczej starałam się ją odrobić ;P --> cóż umysł humanistyczny) napadła mnie pewna pani co ją weną nazywają i szepnęła mi, żebym taki oto wierszyk stworzyła i chemię odłożyła :D
Jak daleko od siebie
Rzucił nas okrutny los
Ja przecież tęsknię do Ciebie!
Widzę Twe oczy i słyszę Twój głos!
Pamiętam Twe usta
Pamiętam też dłonie
Czuję się pusta,
A serce wciąż płonie!
Dla kogoś kto zabrał mi wszystko, a wzamian nie dał nic...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.