TAK DOBRZE CIĘ ROZUMIEM FRYDERYKU
Wiersz mój dedykuję wszystkim ludziom, których dusza jest uwięziona, a serce woła o wolność.Gdzie myśl wyrywa się w przestworza,ku radości.
Zabrali mi radość serca mojego,
okradli mnie całkiem z mojej miłości,
wydarli też duszę dziecka małego,
zamknęli w celi o chlebie i wodzie.
Serce moje biedne i dusza płakała,
a gardło dusiły łzy strasznej rozpaczy,
więc chociaż do słońca wyrywać się
chciałam,
w kajdany zamknęli me serce, co płacze.
Łzy ciekły po twarzy gorące i słone,
a dusza, jak niewolnik zamknięty w
klatce,
niczym skowronek, ptaszek uwięziony,
któremu wolności ukradziono łaskę.
Więc pod niebem śpiewać nie może
ptaszyna,
bo smutek ma w sercu i żal jego wielki,
a kiedy do słońca się wznosić zaczyna,
znowu z oczu kapią wielkie łez kropelki.
Więc oddajcie, proszę mi wolność i
miłość,
by dusza i serce moje wolne było,
bym polecieć mogła pod błękitem nieba,
na skrzydłach pegaza, tego mi potrzeba.
Komentarze (34)
Tęsknota za wolnością duszy .Piekny wiersz
Obraz czlowieka uwiezionego w wielkim smutku. Nie
mogacego wydostac sie z wszechogarniajacego uczucia.
Sytuacja czlowieka odwrotna jak u Wertera.
Az sie prosi zaspiewac: "Wyrwij murom zeby krat..."
Ukryłaś dużo smutku w swoim wierszu i w zasadzie nie
wiem sama jak skomentować zwłaszcza ,że Twoje wiersze
z reguły zawsze napawały optymizmem , ale bywają tez
gorsze momenty w życiu i chyba o takim właśnie
piszesz...
można zamknąć ciało ,ale nie duszę ,ona zawsze
swobodna ,nie zna granic, niemniej wiersz ma ciekawy
przekaz
Każdy pragnie takiej wolności, bo tylko wtedy można
poczuć szczęście. Piękny wiersz
Melancholijna metafora wolności,wiersz bardzo ładny z
dobrze poprowadzonym tematem,chwilami tylko łamie się
rytm czytania:))
Smutno u Ciebie i melancholijnie... zmuszasz do
refleksji... pozdrawiam
Wiersz z podkreśloną dramaturgią zaprasza do wczucia
się w swoją treść jak w życie.
bardzo ładny i dobrze napisany wiersz/pozdrawiam
W Twoim wierszu dramatyzm sytuacji w metaforze ptaka w
klatce doskonale oddaje zniewolenie uczuciem,
takie chwile niewatpliwie oczyszczaja , nadaja sily ,
bez niej nie wzniesiemy sie ... zatem placz , a potem
wznos radosnie . wiem ze potrafisz !!!!
zabrali mi wolność...okradli z miłości...a dusza tak
pragnie wolności, by wzbić się w
przestworza....pięknie ukazane uczucia...tęsknoty,
nadziei...smutnym sercem napisane...
Pełen bólu wiersz...bywa tak w życiu a może jeszcze
tragiczniej nawet...nie zgadzam się z Autorem
komentarza "Story To Tell"...wiersz piękny.
To dlatego Cię tak długo nie było, kajdanami skuli,
skrzydła podcięte, tęsknota serca i duszy, ładny
wiersz, choć bardzo smutny.