Tak jest
Tak jest gdy idea,
Moim sercem zawładnie,
W mój umysł się wkradnie,
I światłem gdzieś,
We mnie głęboko zapali,
Pożądanie, dokonanie,
Nadzieję spełnienia,
Nie ma takiej władzy
Co we mnie to zmienia.
Nawet ja......
I tylko czasem żałuję
Tej siły dążenia,
Porażka na długo,
W roślinę mnie zmienia.
Patos choć wielki,
Nie jest mym udziałem,
Ja chcę tylko tego,
Co z takim zapałem,
Tworzyłam, dążyłam,
Och! marzyłam o tym,
Nie ważny już bezmiar
Tej mojej głupoty,
Gdy istotnym coś,
Tak mocno się staje,
Długo muszę czekać,
Na dzień co nastanie,
Nowym, zwiewnym,
I pachnącym majem.
Komentarze (5)
Tak jest no i bardzo życiowo, pozdrawiam :)
Wzniosłe idee nie powinny
przesłaniać innych, bardziej
przyziemnych aspektów codziennego
życia.
Miłego dnia.
ciekawie z refleksją o dążeniach i pragnieniach - w
życiu nie zawsze jest łatwo:-)
pozdrawiam
porażki utrudniają drogę do mety, ale i sama droga
jest ważna (to szlifowanie siebie)
Obrazowo o postępowaniu idealistki, która kieruje się
emocjami i której zdarzają się bolesne porażki.
Msz tekst zyskałby na odchudzeniu z zimków (których
naliczyłam dziewięć). Wiadomo, że to sugestia
czytelniczki, a nie eksperta. Miłego dnia:)