Tak już żyje

Podchodzi do rurki
i drżącą ręką jej dotyka.
Dzisiaj to wszystko się potórzy,
a rano przed cieniem swym umyka.

Znów będzie tańczyć
z udawanym uśmiechem.
Choć wie, że w przyszłości
to odezwie się echem.

Znowu podejdzie facet,
i nie patrząc na jej twarz,
zada to pieprzone pytanie:
"za ile dziś mi złotko dasz?"

I choć wie, że to nie ludzkie
przemierzy ciemne uliczki,
aż za którymś zakrętem
dobierze się jej do spódniczki.

Rano gdy wstanie
ucałuje syna.
Nikt by nie pomyślał,
że z niej nocą taka dziewczyna.

Lecz nikt nie spyta
za co chleb kupuje,
i jak wiąże koniec z końcem,
gdy czegoś potrzebuje.

I tak już żyje w bólu
ta dziewczyna,
że sprzedając swe ciało
zarabia na syna.

autor

Migdałek

Dodano: 2005-12-09 13:07:27

Ten wiersz przeczytano 917 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie