TAK ŁATWO CZEGOŚ ZAPOMNIEĆ

Ja cierpię na notoryczną sklerozę przez rozstrzepanie
i nadmiar zajęć :)) Bez karteluszek z zapiskami ani
rusz! Pozdrawiam :)

nic dodać nic ująć :)

Co to ja miałem napisać? Wiem doskonale o czym
piszesz. :)

Pamietam kartki, pamiętam ten szalony czas ale życie
pędzi dalej i na nowo wstajemy każdego dnia żeby
wieczorem paść totalnie zmęczoną.W tym tempie wielu
sie zagubiło, fajnie napisalaś, bo zaczynamy zapominać
ze wokół nas są też znajomi,przyjaciele, rodzina..

...można, wszystko o połowę ugasić do tego rodzinę i
przyjaciól zaprosić ...

jeden z lepszych ktory dzis czytalam, podoba sie,
wspomnienia bez ktorych nie byloby przyszlosci... jaka
bedzie, kto wie.. losu nie mamy na kartki, dzieki za
wiersz pozdrawiam Cie cieplo:)

Ojjjjjjj, ja zapominam i nic na to nie poradze.Zdjecia
równiez układam,oczywiscie te poukladane.Wiersz o
sprawach snia codziennego,skad ja to znam.

Ktos kiedys powiedzial, ze to bardzo dobrze, ze
czlowiek potrafi zapomniec. Czystka pozwala na
kodowanie nowych informacji. I jeszcze pozwala na
wybor tych, ktore chce zapamietac. Priorytetowe - z
reguly sa bardzo widoczne w naszej pamieci, a te mniej
wazne calkowicie z niej wylatuja.
I chyba trzeba je zapisywac, aby nie zapomniec. Wiersz
napisany po mistrzowsku, z talentem.

Dlaczego tak często przestaje liczyć się
miłość....dom, tak to prawda, należy pamiętać o
urodzinach bliskich, zakupy też warto zrobić, ale DOM
to nie tylko skupisko przedmiotów martwych " telewizor
zgasić " DOM to ludzie, którzy w nim
mieszkają....Myślę, że autorka ma tu na myśli coś
więcej niż rolę jaką odgrywa w naszym życiu kod
pin....myślę, że jest to próba ukazania roli kobiety w
sprawach codziennych...ważna jej role. Fantastyczny
wiersz!

Ta codzienna krzatanina ile wymaga czasu,
zachodu.Wpadamy w niewole drobnostek i czas plynie.
Pisanie to jeden z lepszych sposobow by ten sznurek
czynnosci przerwac. I Ty to robisz.

tak, łatwo...;) /znam z autopsji/ ale pozwólmy sobie
na to też....;) na zapomnienia, zmęczenie, wszelki
przesyt i niedosyt....to takie ludzkie;)

niestety takie czasy... wychodzimy z domu i po chwili
wracamy lecz nie po to by dać zapomnianego buziaka
żonie....lecz sięgamy po tel. komórkowy który leży tuż
koło niej....

Nie zapomnij SIEBIE proszę ..co tam numer i kalosze,
okulary brulion stary, czysto połknie diabeł stary,
czas go schrupie gdzieś w południe przyczajony gdzieś
obłudnie…Lecz Ty proszę, błyszczysz Aniu, w
oczach wiecznym rozkochaniu…o tak

Teraz jestesmy zaganiani ze zapomina jaki jest
dzisiaj dzien...lecz w tym szalenstwie nie zapomnijmy
ze gdzies sa nasi bliscy...wystarczy taki drobiazg jak
usmiech i już jest lepiej...z usmiechem

masz rację...te brakujące słowa,które wiem,że tkwią
gdzieś w głowie...i hasło do beja:))...i forma wiersza
bardzo mi się podoba,tyle spraw różnych i rzeczy
przeróżnych wokół nas...jak o nich napisać rytmicznie
i miarowo?