Tak mało Ciebie

"tak mało ciebie" a mogło być więcej
chciałbym cię znów spotkać w kołysce mych ramion,
zmienić mgłę ulotną w coś trwałe i piękne. Zawołaj lub
pokaż niezapominajkę, i pójdziemy razem tworząc życia
bajkę.
Twój wierszyk chwyta za serce, przemawia do mej duszy,
zachęca do miłości i łzy samotności suszy.Ładnie
wyrażasz swoje myśli, ulotnie, przyjemnie ale jak
głęboko.

No , jak będziesz do niego się modlić , nie czyniąc
nic na ponad to - czarno widzę wasze consumato! Musisz
wziąć sprawę w swoje ręce, jak on pierdoła nie potrafi
więcej.

zatem brak profanum. "zdmuchalny" - rewelacja :).
Pozdrawiam