Tak mi przykro...
To co było już minelo…
Jest mi przykro,
Nie przeprosze,
Czuje ulge, ze już wiesz
I ze nadal kochasz mnie.
To wspaniałym jest móc wiedziec
Że bez względu na wszystko
Mogę wiecej ci powiedziec
Niż swojemu ojcu jego wlasne
dziecko…
Wiem ze jakos ci zawiodłam i zaluje, dobrze
wiesz
Ale ciesze się kochanie, ze ta milosc nie
przestanie
Nie przestanie istniec w nas, tam w
gleboko
W samych sercach, snach, rozumach.
Przykro mi, uwierz, że, ze cie kocham, ze
zaluje.
Jestes dla mnie najwzaniejszy wiem, ze
teraz tez tak czujesz!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.