Tak mi przykro
Szkoda,że nie można cofnąć czasu. /Zwierzenia starszej pani./
Za oknami burza, śniegiem sypie w okna.
W domu cisza, zegar cyka, ja przy kawie.
Patrzę na to zdjęcie. Biedna ja,
samotna.
Wciąż cię pytam w jednej i tej samej
sprawie.
Czy nie gniewasz się już na mnie,
ukochany?
Nie raz ciebie gryzłam, ja, paskudna
żmija.
Jak krzyczałam, wychodziłeś zapłakany.
Kiedyś próbowałam nawet użyć kija...
Dzisiaj myślę, oczy moje łzą zachodzą,
Po co były z tobą walki, te napady?
Moje oczy wciąż po twoim zdjęciu wodzą.
Byłeś mi aniołem. Nie zaznałam zdrady.
W gniewie podchodziłeś i głaskałeś
włosy.
Chciałeś łzy obetrzeć, ja nie
pozwalałam.
Bardzo pragnę, abyś łzy nam otarł,
nosy,
a chusteczkę skarbie, też bym ci podała.
Gdybym mogła jeszcze raz swe życie
przeżyć,
dobry przykład dali dla mnie tata, mama.
Byłeś taki dobry, trudno w to uwierzyć.
Ty odszedłeś, ja od dawna jestem sama.
Zwierzenie pewnej miłej pani z Domu Seniora.
Komentarze (43)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam.
Czasu nie cofniemy, wspomnienia zostały,
w Twoim pięknym wierszu smutkiem zapachniały.
Serdecznie pozdrawiam Broniu życząc
spokojnej nocy i udanego tygodnia :)
Bardzo wymowny wiersz ze świetną i mądrą puentą,
pozdrawiam ciepło.
Sztuką niebywałą jest słuchać i milczeć. Jeszcze
większą umieć przenieść to w strofach. Często właśnie
tak bywa, że doceniamy, gdy jest za późno. Samotność
daje nam o tym znać. Serdecznie pozdrawiam, miłego
wieczoru :-)
Najważniejsze jest być szczerym wobec siebie - peelka
zasługuje na podziw. Autorka również, za tak
sugestywne przełożenie trudnych zwierzeń na język
liryczny. Pozdrawiam serdecznie :)
Przytulam ten wiersz i pozdrawiam:)
Dziękuje za dalsze komentarze. Wiersz z życia wzięty.
Nie o mnie. W moim bloku mieszkała pewna pani, której
pomagałam w zakupach. Była młodsza ode mnie, ale
schorowana. Potem oddano ją do Domu Seniora. Miała
bogate życie i wiele mi opowiadała. Pozdrawiam
serdecznie.
Wiersz bardzo z mądrym przesłaniem
.Życie ma się jedno. Bóg nie zostawi nas na drugie
życie (jak na drugi rok w tej samej klasie).
Broniu, serdeczności
Wiersz tęskniący za czymś czego nie da się cofnąć... a
refleksje przyszły za późno... lecz czytelnik ma
jeszcze czas.. Pozdrawiam
Każdy z nas ma w swoim życiu chwile które chciałby
usunąć gdyby to było możliwe. Wiersz Twój powinien
budzić refleksje nad tym, co można zmienić teraz, aby
nie żałować po czasie.
Serdecznie Cię pozdrawiam.
Smutny:( ale bardzo piękny wiersz...
Przyłączam się do czytelników i ich pochwały dla
wiersza przepełnionego smutkiem i tęsknotą za minionym
czasem i choć nie da się go cofnąć we wspomnieniach, w
myślach i w Twoim sercu na zawsze pozostanie.
Wiersz przecudnej urody jest wzruszający.
Miłej niedzieli, Broniu :)
Przecudny wiersz ...dobro doceniamy wtedy gdy go
stracimy.Pozdrawiam bardzo serdecznie.
piękny wiersz ...a czasu nikt nie cofnie ...często
nerwy biorą górę i słowa roznosi wiatr ...później
żałujemy tego co było gdy w cichości płynie łza ...
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze pozostawione
pod moim wierszem.Miłość jest tak piękna,że pozwala
nam się śmiać i płakać. Nie wolno jej obrażać.