Tak namietnej nocy...

Aniolowi, ktory piesci swymi skrzydlami moje wczorajsze wspomnienia nocy.

Tej nocy
Aniol ulozyl swe skrzydla
na mojej poduszce
I tak dobrze nam bylo, Aniele
wtuleni w oblok mroku
zasnac na czarnej chmurze.

Tej nocy
Aniol calowal me nagie cialo
uniosl mnie do nieba rozkoszy
I tak dobrze nam bylo, Aniele
ogarnieci krzykiem namietnosci
opasc na chlod koldry.

Tej nocy
Aniol czuwal nad moim zyciem
przykryl mnie platkiem bialej rozy
I tak dobrze nam bylo, Aniele
wsluchani w krople ksiezyca
zasnac na jego promieniu.

Tej nocy
Aniol przemienil swiat
zlal ze soba barwy poranka
I tak dobrze nam bylo, Aniele
przytuleni wsrod gwiezdnych swiatel
umrzec, i w jednej dloni-dwie rece.

Chcialabym umrzec przy Tobie, z Toba, dla Ciebie.

autor

fifi

Napisany: 2007-04-04 Dodano: 2007-04-05 15:04:44

Ten wiersz przeczytano 780 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie