Tak niewiele ...

Tylko postrzępionych chmurek przemykających nad głowami,
Tylko samotnej ławeczki oczekującej kochanków spóźnionych,
Tylko zachodzącego słońca na dalekim horyzoncie przed nami,
Tylko serdecznych spojrzeń, gorących serc i oczu rozanielonych,

Tylko tyle, tak niewiele wszak nam trzeba,
I może właśnie, dlatego dotkniemy nieba…

Tylko księżyca śmiejącego się do nas z dywanu gwiaździstego,
Tylko letniej bryzy rozwiewającej włosy nad morskim brzegiem,
Tylko westchnień, marzeń, tylko wzruszeń i oddechu gorącego,
Tylko straszliwie żarliwej tęsknoty za naszym szalonym niebem

Tylko tyle, tak niewiele wszak nam trzeba,
I może właśnie, dlatego dotkniemy nieba…

Tylko kobierca z polnych stokrotek na zielonej spokojnej trawie,
Tylko śpiewu słowika w puszczy szumiącej miłości zapachem,
Tylko marzenia o wspólnym tańcu na radosnej naszej zabawie,
I starania o to, aby nikt tego wszystkiego nie zabrał nam czasem

Tylko tyle, tak niewiele wszak nam trzeba,
A może właśnie, dlatego dotkniemy nieba…

autor

marus54

Napisany: 2004-07-28 Dodano: 2005-03-09 21:47:25

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 67

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie