Tak niewiele
Niewiele mam do oddania,
tylko serca kawałek,
skrawek duszy,
może jeszcze trochę
mego pisania,
które bywa,
czasami i wzruszy...
Niewiele Wam mogę dać,
lecz to co daję,
to szczerze,
nie pragnę niczego
w zamian,
nie pragnę niczego
w ofierze.
Niewiele sama mam,
lecz chętnie się podzielę,
przecież nie jestem sama
na świecie,
jest Nas tu wiele...
Pragnieniem moim by było,
by każdy chciał z siebie
coś dać,
choćby drobinkę serca,
tyle,
na ile Go stać.
By sam się nie zubożył,
drugiego wspomógł,
choć gestem,
aby ten Ktoś mógł liczyć,
na to,
że Jesteś.
/Tamara Rzuchowska /
Komentarze (2)
tak niewiele, a jednak aż tyle i nie każdego na to
stać... niestety.
oj wiele chcesz dać, oby i ktoś mi chciał to kiedyś
dać, chociaż w odrobince, dobry wiersz + pozdrawiam