Tak normalnie
Zwykła prostota nic ciekawego,
moim bogactwem jest wyobraźnia,
tuż obok blisko modrawe niebo,
cieszę się wszystkim, co mnie otacza.
Czy trzeba słowa ubierać w róże,
wystarczy dobroć i trochę ciepła,
unoszę ręce do barwnej tęczy,
jestem zwyczajną przecież kobietą.
Kocham zwierzęta, Ojczyznę moją,
ludzi życzliwych, czerwone maki,
dzielę się z każdym jak tylko mogę -
szczerym uśmiechem, wdzięcznym, bogatym.
Lecz gdy mi tego kiedyś zabraknie,
zawita szarość, smutek na duszy
rozjaśni odruch ludzki, życzliwy -
gdyż moje serce dziś o to prosi.
autor
Ola
Dodano: 2016-01-02 09:55:45
Ten wiersz przeczytano 8306 razy
Oddanych głosów: 131
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (210)
Witaj Olu kocham czytać TWOJE wiersze pisane
normalnymi słowami które docierają bezbłędnie bez
niedomówień...dziękuję pozdrawiam dołączam odrobinkę
mroźnego morskiego powietrza.
Bronisławo
Mirabella
eleonora
Stumpy
Dziękuję
Miłego dnia:-)
urokliwie , pozdrawiam Ole
Dobry tytuł wiersza i piękna mądra treść.
Jaki człowiek jest piękny, gdy jest człowiekiem...
A szkoda. Pozdrawiam Olu bardzo serdecznie.
I to właśnie lubię
I właśnie ta normalność sprawia że lubię czytać twoje
wiersze.Jak czytam jakiś nowoczesny bełkot to mnie
szlag trafia i nic nie rozumiem. Powiedz mi czy to
niedouczenie,czy staroświeckość?. Dobrej nocy Olu.
Dobranoc:-)
Dziękuję Wszystkim
Pozdrawiam serdecznie:-)
ładny cieplutki wiersz a w nim cała Ola serdeczności
'jedynie o to moje* serce prosi' :)
Każda kobieta ma przed sobą nie lada wyzwanie, a to
jaką jest naprawdę niech inni oceniają. Miłego dnia
Olu :)
:):)Trzymaj się.
najnormalniej w świecie
pozdrawiam
Dobranoc :-)
Dziękuję Sabinko