Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Tak ponuro i tak cicho się...


Tak ponuro i tak cicho się zrobiło,
aż się zdziwił stary staw, zielony cały...
a to deszcz i sina mgła nad stawem płyną,
jakby smutek i tęsknota się spotkały...

Cóż, już jesień - taka szara i zamglona;
ta mi listu nie przyniesie od Amora
(tak jak wiosna - pełna wdzięku i zielona),
lecz nostalgią mnie otoczy smutna pora...

Czas szarości i tęsknoty niepojętej
za złocistym w blasku słońca zboża łanem,
za paletą barw w ogrodach rozkwitniętych -
grać mi będzie... jak ten wiatr, co łkał nad ranem.


Gliwice 19.10.2010 r.

autor

Berenika57

Dodano: 2019-11-05 11:18:20
Ten wiersz przeczytano 1513 razy
Oddanych głosów: 27
Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (34)

Arturro Arturro

Pieknie - tak mi pisz,tak mi dobrze
Takimi słowami do mnie dotrzesz
Ja zamknę oczy i chociaż jesień
Nagle jestem w wiosennym lesie .
Dziękuję i pozdrawiam

Andrzej13 Andrzej13

Ładny jesienny wiersz.
Pozdrawiam

ireneo ireneo

Ładna jesienna liryka i Twoje zdystansowanie - od
balangi czas odpoczynku w jesiennej usypiającej ciszy.
Czyżby dziewięć lat bez zmian? Pory roku już nie takie
same. Ładne, niewyegzaltowane metafory, podobnie jak
niewymuszenie zwarta treść wiersza:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »