Tak zimno.
Nie wiem co ze sobą zrobić tej nocy,
Od kiedy odszedł sens,
Cały świat sie zmienił,
Zbrzydł, zgorzkniał,
Stracił kolory, stracił smak,
Czarno biały syf,
Czarna ziemia, biała ściana,
Zamknięty zamrożony pokój,
Cela bez okien,
Zamknięty w skorupie,
Żyje sam ze sobą,
Nie moge dojść do życia,
Jak bym zatrzymał się w czasie.
Komentarze (4)
bardzo smutny wiersz -nienawidzę stojącego czasu!
fajne napisałeś
Poezji w wierszu mniej, ale smutek mnie przyciągnął...
Podmiot liryczny otwarcie mówi o swojej niechcianej
samotności. To jak wołanie o pomoc. Każdą skorupę
można rozbić, tylko, że potrzebny odpowiedni sprzęt i
mocne (czyt. odwaga) uderzenie.
kiedy świat traci barwy, odechciewa nam się żyć...
zamykamy się w sobie...to tylko złudzenie ze czas się
zatrzymał, nadejdą lepsze dni:)
Smutny wiersz.Przeżywasz teraz cierpienie i opisujesz
je ale nie w sposób bezpośredni...pewnie nie długo
otworzysz okno i ujrzysz światło:)+