Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

tak żyję

horyzont zabity deskami
ściany nawilgły stęchlizną
dziwna miłość

popiół człowieka
a ty w oddali
uniesienia i namiętności
jak dzieci z bajki
i domek na kurzej łapce
ręce przyłożone do twarzy
dziwna przyjaźń

trzęsące się ręce
to już dorosłość
uwikłana w ognisko

w oczodole wyczekiwania
gdzieś
tak żyję
ogień i popiół
to czynisz…

autor

bober II

Dodano: 2010-01-27 16:19:35
Ten wiersz przeczytano 389 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (4)

ula2ula ula2ula

nic nie jest dziwne gdy zrozumienie i otwarcie na
siebie i zachwyt Wiersz skarga i ocena Ma dystans
Dobry

Kerrey Kerrey

A ja myślę że nie do życia, tylko do ludzi.

uśmiech życia uśmiech życia

wiersz przemawia, dobrze napisany i oryginalnie

Alodia Alodia

Brawo!Wspaniały wiersz, pełen emocji i żalu do
...życia...

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »