Taką cię kocham
Dziś złapię letni promyk
w samym środku jesieni
zatrzymam go nad sadem
niech jabłka zarumieni
z wiatrem w zawody ruszy
poprzez jeziora wody
ozłoci ciche fale
trzcinom maluje brody
dziewczynom plącze włosy
liść klonu pomaluje
rozwieje babie lato
na skwerku pofigluje
szczodra jesień rozdaje
złoto, czerwień i brązy
dumna ze swej hojności
jeszcze nad lasem krąży
wrzosom fioletu doda
grzybom pościeli liście
jarzębinom czerwienie
mchy zrosi srebrzyście
Komentarze (63)
wielobarwna aż do ....Nowego Roku?:)
Barwny, plastyczny obraz malujesz słowami. Dzięki temu
zaczynam lubić jesień.
Troszkę niekonsekwentnie użyłaś czasów. Raz
teraźniejszy, raz przyszły i znowu zmiana, ale to
szczegół. Pozdrawiam.
szkoda że tylko jeden głos można oddać . pozdrawiam
ja też kocham taką hojną jesień niosącą ostatnie
promienie i żółcienie:)
Twój promyk skojarzył mi się z dzisiejszymi za oknem.
Tylko Twój taki ciepły,przyjazny. Bardzo mi się
podoba. Serdecznie pozdrawiam C.
Niesforny promyk, jak pięknie naplątał refleksami w
wierszu, toż całą paletą barw dysponował.
Serdeczności karmarg:)))
"Szczodra jesień" - to zapamiętam.
Pewnie każdego słowa nie dam rady, chociaż bardzo bym
chciała...
Dzisiaj tęcza rozłożyła się nad domami. Zaraz potem
lunął deszcz. Liście przestały szeleścić. To nic...
Pozdrawiam, Marianko, ciepło :)))
Obrazowo opisana nasza Polska jesień.Pozdrawiam i
głosik zostawiam.
Przepiękny, pełen ciepła wiersz. Pozdrawiam serdecznie
:)
bardzo ładny ciepły wiersz, pięknie opisałaś naszą
polską jesień, pozdrawiam cieplutko
Bardzo pięknie, aż wydawało mi się, że pojaśniało
jakimś srebrem i złotem za oknem:))
Ciepły, romantyczny wiersz! Pozdrawiam serdecznie:)
Cudownie opisane, pozdrawiam
Pięknie opisane walory naszej złotej polskiej jesieni.
Klimat wymarzony, podtrzymuje na duchu, gdyż za oknem
szarówka.
cóż za piękny obraz namalowany pięknymi kolorami
słów:) - bardzo ciepło i przyjemnie - super:) -
Pozdrawiam.