taka jest prawda

Ból nie przemija, wręcz przeciwnie...
to jest zamknięte we łbie jak dodatkowe oczy,
z każdym dniem, świadomość wisi dziwnie,
czasem myślę, że pamięć się ze mną droczy.

Starocie, nie ma miejsca na skuteczność,
ludzie stają pod moim oknem, chlają wódę,
to już nawet nie jest zwykła bezczelność,
oni tylko w ten sposób zabijają nudę.

To, czy jestem czy nie- nie ma znaczenia,
slamsy zawsze zostaną slamsami,
wdychając spaliny szukasz westchnienia,
a prostytutki są prostytutkami.

Bycie tu to pewna lekcja litości,
przyjaźń bardziej rzeczywista,
z grzeczności ciastkiem się nie gości,
ludzie z nożami to rzecz oczywista.

Umiem czytać niektórym z ryjów,
takie miejsca to obozy wytrwałości,
ludzie spacerują bez żadnych kijów,
ale dla skurwysynów nie ma litości.

Dzieci dla zabawy rzucają w siebie kamieniami,
monopolowy przepełniony,
wszyscy wiedzą, że nie żyje się marzeniami,
szok smutkiem otoczony...

To przedstawiony obraz racjonalizmu,
nie sprawdzony przepis na życie,
świat oddalony od możliwego tragizmu,
liczy się miłość i zwykłe bycie.

Jest przyszłość zaplanowana,
jest miłość realistyczna,
nie czuję się zmarnowana,
ale moja pamięć jest krytyczna.

Nauczyłam się jak być odporną,
wiem na czym lepiej swojej łapy nie kłaść,
niewyobrażalne jest rzeczą wyborną,
a nie wiadomo kiedy ze szczytu można spaść.

nie można przeczytać uczuć- można je odczuć

autor

darkpark

Dodano: 2012-06-21 19:55:10

Ten wiersz przeczytano 735 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie