Taka sobie bajeczka o poecie

kiepski to był poeta
wyobraźnia nie ta
skrzydełka mu dała Wena
a on myślał, że skrzydła:))
Maćku przesyłam uśmiech

Bajeczka fajna. Dobrze że ja tylko z nazwy poetą a co
do treści bym w ostatnim wersie dodał "nie".
Pozdrawiam z plusem:))

Zdarza się (nie tylko poetom).

zaczarowany Pegaz dał dyla
no i poecie (nie) wyszło(?)
nic z lotu ptaka i nawet motyla


z uśmiechem pozdrawiam :)

Cóż! - poeta - nie ptak.
-był wietr. - lot mu zboczył...
- i - spadł. w tarniny krzak.
:))
serdecznie pozdrawiam Maćku:)

myślał, że poezja uskrzydla??

Stanął poeta na parapecie.
Nago! I co wy na to powiecie?
Coś mu dyndało... Czy to długopis?!
Wsunął na męskość wierszy rękopis
zwinięty w rulon. Zapytasz czemu?
Bo wierszy swoich wydać on nie mógł.

Z przyjemnością do Ciebie zajrzałem Macieju. :)

Z poetami tak bywa nie jeden już skoczył czy to w
Warszawie czy w Nowym Yorku

Czyżby zawiodła go wyobraźnia, czy jej nadmiar? Miłego
dnia:)

Skrzydeł nie ma ten poeta,
i ogona brak- jak u kota.
Gdyby on go miał to byłaby sprawa prosta, jak
balansowanie i przewracanie kota w locie- a tak trach
i krach.
Poeta konsument jest, musi zjadać.
Tu pomidor, marchew, szynkę.
Kłopotliwe to jest krztynkę.
Kupuje, płaci, konsumuje, zjada.
Nie spada.

Wena nie pomogła, a tak bywa, gdy wrażliwiec spotyka
wrogość, przeciwności na kilku frontach. Pozdrawiam

Zapewne z toru szybowania zepchnął go podmuch wiatru i
w bezpieczne lądowisko biedulek nie trafił, o. ;-)