Takie dziwne życie...
Los karmi nas złudzeniami...
Kusi nas podstępną grą...
Nic nie czując się w nią wciagamy
Czekamy na szansę swą...
Życie swój scenariusz pisze...
Nasze plany za nic ma...
Pukam cicho w jego drzwi,
-czy może błąd się wkradł?
I los szansę znowu da...
-Ech tam, jeszcze trochę czasu masz...
Odpowiada życie mi..
Los się cicho śmieje...
Coś szykuje..Dając znów nadzieję....
Jak to w życiu,ciągle coś szukamy,ciągle na coś czekamy i dnia jutrzejszego naprawdę nie znamy...
Komentarze (3)
Jestem zdania, że w życiu zawsze trzeba mieć nadzieję
i nigdy nie pozbywać się optymizmu, a wtedy znacznie
łatwiej przez nie iść. Zatem miej zawsze nadzieję.
Słyszałam kiedyś takie powiedzenie - "Jeśli chcesz
rozśmieszyć Boga, opowiedz mu o swoich planach" - nic
dodać, nic ująć. Ale los miewa przecież dla nas miłe
niespodzianki... :)
Życie to "przedstawienie bez próby" jak pisała
Szymborska. Odgrywamy różne role - częściej bywamy
statystami niż "pierwszoplanowymi". Ciekawie o tym
napisałaś - obrazowo i ze sporą dozą optymizmu. Może
Los - nasz menager -załatwi w koncu oskarową rolę?
Wszak trochę czasu zostało. ..