Takie jest życie
dla Irene L. - na pożegnanie
Jedynie śmiać się możesz ze mnie...
- że Cię kochałem z wszystkich sił.
Wiesz, że kochałem. - Nadaremnie...
(i powiedziałaś „c’est la vie”).
Gdy nie znam smaku Twego ciała,
nie znam zapachu włosów Twych
- abym zrozumiał... – powiedziałaś:
„Takie jest życie” – wiem: „C’est la
vie”.
listopad 1991 r.
autor
Wiktor Bulski
Dodano: 2019-02-09 15:33:58
Ten wiersz przeczytano 1902 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Michale! - jak zawsze - wnikliwy i ciekawy komentaż.
(wot - żizń...)
No cóż Wiktorze - i tak bywa.
Podobnie się zdarzyło mi:
Łzę przed nie twoją babką skrywasz:
"Вот жизнь собача" - "C'est la vie!"
Z tą słoną wodą - znakomicie ująleś. Mial być nawet
tytuł "Przez łzy"
Pozdrawiam:) - dzięki za kom.
Ale z tego smutniejszego aspektu życia rodzą się dobre
wiersze. Na słonej wodzie też rośnie.