Takie małe szczęście
Małe szczęście jest potrzebne, żeby
żyć,
Mieć marzenia, dźwigać kamień ,pięknie
śnić.
Może czasem gdzieś na ciebie nawet
czeka,
Tylko droga się wydaje zbyt daleka.
Często szukasz go uparcie w pięknych
snach,
Wypatrujesz gdzieś w mozołach swego
dnia,
A tu jest na wyciągnięcie twojej dłoni,
Trzeba tylko je zobaczyć i ochronić.
Małe szczęście pieści chwilę- jedną,
dwie,
Tuli przecież tak zwyczajny prosty
dzień.
Jest ukryte w tym najmniejszym serca
drżeniu,
W płaczu dziecka, w śmiechu domu i
spełnieniu,
W cieple ramion, w utuleniu waszych rąk,
Jest jak piękny aksamitny róży pąk.
Dostrzeżone delikatnie tak rozkwita,
Tuli serce i o więcej się nie pyta.
Komentarze (17)
Bardzo ładny w treści i formie wiersz. Myślę, że w
ósmym wersie powinno być raczej "je" niż "go".
Uciekł ogonek z "ę" w "chwilę". Może w ostatnim
wersie zamiast "nic" napisać "się"? Pozdrawiam.
Hmmm... "Małe szczęście jest potrzebne, żeby żyć," -
prawda. Serdecznie pozdrawiam