Talitha kum

"Wierzyć, to znaczy nie pytać, jak długo jeszcze mamy iść po ciemku".(Jan Twardowski)

„Racz wstąpić Panie w domu mego progi,
Córeczka chora w zimnych dreszczach kona,
Wkrótce ją śmierci okryje zasłona”.
Tak prosi MISTRZA zwierzchnik synagogi.

Poszli. Ktoś w tłumie z trudem się przepycha,
„Panie, za późno! Córka nie oddycha!
Gorączki ręka życie z niej wydarła”.

Grają fletniści, dom chcą zdobić kirem,
ON nic nie mówiąc idzie za Jairem.
„Nie płaczcie, przecież ona nie umarła”.

Śmieją się. Krzyczy hałaśliwa grupa:
„ON nie odróżnia żywego od trupa”!
Uczniowie z trudem wygnali za drzwi tłum.

„Gdzie twoja córka”? - „W sypialni, tam blada
Leży bez ducha.” MISTRZ na łożu siada,
Ujmując zimną dłoń, rzekł: ”Talitha kum.”

Budzi się. Wstaje na nogi zgłodniała,
Tłum niewierzący z niewiary obnaża,
A Jair cicho za MISTRZEM powtarza:
„Dziewczynka spała, ona tylko spała…”

autor

confessio

Napisany: 2011-03-28 Dodano: 2011-03-28 18:14:08

Ten wiersz przeczytano 810 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie