Tam był mój dom.
Ech, Mazury, kraino wspomnień,
im dalej mi do was, tym bliżej.
Serce nie umie zapomnieć
tych miejsc otulonych w ciszę.
Pod zamkniętymi powiekami
ukryłam jeziora czyste,
uskrzydlone żaglami
i jak kryształ, przejrzyste.
Stoję,wspomnieniem urzeczona,
bosą stopą złota dotykam,
w dal niezmierzoną zapatrzona,
tam, gdzie się błękit z błękitem
spotyka.
I ta muzyka dookoła...
szemrze woda, szumi las,
stado rybitw roztańczonych woła,
sławiąc radośnie słońca czas.
Wrócę, na pewno tu wrócę,
do domu pod błękitnym niebem,
mazurską pieśń nad wodą zanucę,
a refren jej swojski: jestem u siebie.
Każdy ma swoje miejsce, do którego wraca.
Komentarze (13)
Piekne sa Mazury, czesto tam wracam myslami, a czasem
odwiedzam.Pozdrawiam Ciebie i Gizycko:)
Już naprawiam błąd. Miało być "kto nie spędził tam
LATA" . Ale wiele lat też można.
Mazury są piękne. Kto nie spędził tam lat, ten dużo
stracił. Dziękuję wszystkim, którzy choć na chwilę
przenieśli się tam ze mną. Zachęcam do odwiedzenia
Giżycka, gdzie się wychowałam i gdzie wracam
regularnie. Aby do lata! Pozdrawiam.
Pięknie, nastrojowo
Pozdrawiam
tak Mazury są cudowne, tak się składa, że właśnie
teraz jestem u ich bram w Piszu :-) i nawet podczas
bezśnieżnej zimy tu jest wspaniale :-)
Ładnie, obrazowo... serdecznie pozdrawiam :)
Ach Mazury
Ponoć tam pięknie:-)
Pozdrawiam:-)
Ten dom musiał być wspaniały bo tyle ciepła o nim
miłego życzę :)
Dzięki, Nureczko. Chętnie przyjmuję uwagi, ale w
przypadku Twoich sugestii, polemizowałabym. Jako
główny podmiot potraktowałam Mazury, a kraina marzeń
jest tylko uzupełnieniem, dlatego użyłam zaimka "was".
Jeśli chodzi o przecinek, to wydaje mi się ,że zwrot
"i jak kryształ" jest tu na zasadzie zdania
wtrąconego, bez niego zdanie nie zmieniłoby sensu,
dlatego wydzieliłam te słowa przecinkami. Jeśli nie
mam racji,trudno. W każdym razie dziękuję za wnikliwe
czytanie. Pozdrawiam.
Pięknie o Mazurach.
Ja tez dziewczyna z Mazur.
Często o nich piszę i najważniejsze, że pojadę
odwiedzić Bagna Nadbiebrzańskie i Puszczę Piską i
Gałczyńskiego.
Pozdrawiam.
" Ech Mazury, jakie cudne..." bo to nadal enklawa
spokoju. No właśnie - "te" Mazury, dalej piszesz -
"kraino wspomnień", więc użyłabym zamiast " was" - "
im dalej mi do ciebie, tym bliżej", ale może mi się
wydaje...
Rozmarzyłaś, choć mnie corocznie ciągnie w góry.
W ósmym wersie usunęłabym przecinek po "kryształ" -
czytam :
i łzy, jak kryształ przejrzyste;
inaczej brzmi niestylistycznie.
Pozdrawiam :)
Mazury to rowniez kraina moich wspomnien.Tam sie
urodzilam i wychowalam :)
Pozdrawiam :)
Wiersz musi mi się podobać, bo uwielbiam Mazury. Może
uda mi się w tym roku znowu je odwiedzić:) Miłego
dnia.