Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Tam gdzie jestem

uśmiechem wzgardy
kpią z życia naszego
i obracają językami
do tchu utraty
sami tacy wspaniali
nieskazitelni biali
podnoszą głowę
innym każą chylić
zapomniani w tej wrzawie
nie gną kolan
nie sięgają po zaszczyty
cicha ich mowa
ich życie jak pacierze
wśród świata sławy
niech i mnie cisza powita
łanów polnych
kamień w powoju
serce wzruszenie ściska
i na kolanach
dotykam ziemię pachnącą rumiankiem
zamyślona nad przemijaniem
kroków ludzi idących przez wieki
chłopów orzących pługiem
i zawrót głowy serce osłabi
grudkę ziemi ucałuję
i zasnę w ciszy prawdziwej
niebo pełne zadumy
i łany zaszumią...


Dodano: 2011-11-03 07:02:25
Ten wiersz przeczytano 445 razy
Oddanych głosów: 11
Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (11)

kazap kazap

i po cóż komentarz - niesamowicie malujesz słowami
obraz życia

siaba siaba

Pieknie Niebieska!Ukochalas te nasza polska
ziemie,zwyklych spracowanych ludzi,to wszystko co w
naszym zyciu najwazniejsze.
Serdecznie pozdrawiam cie kochanie+++

wrobel wrobel

witam Niebieska Damo, piękny ten Twój wiersz,
racją, że od niektórych wieje fałszem i obłudą.
Zwykły, dobry i szczery człowiek nie będzie dumnym i
wyniosłym drwiącym z innych.+ dziękuje za wizytę u
mnie i wskazanie błędu, dziękuje za miłe słowa,
serdecznie pozdrawiam

slonzok slonzok

Oni nie potrafią się pochylić,zapomnieli jak to się
czyni,czy kiedyś tam będą tacy jak tu na ziemi.Wykupią
bilety na ekspres i to ich kres
Wzruszenie ściska śpiewana przez Ciebie ballada o
pachnącym rumianku, o zapachu ziemi, o szumiącej
trawie,która zawsze się zieleni.
Gdy weźmiesz grudkę czarnej ziemi w swoje poetyckie
dłonie- ona u ciebie poetko niebiesko płonie.
Zadumana stoisz spoglądając na ślady stóp tych co
ciebie w ciszy mijają i nigdy nie wrócą, każdemu
wkładasz kwiat do ręki,taki który kwitnie w maju
Nim łany zaszumią nad stertą ziemi usypanej w
nagrobek, rozglądnij się -obok ciebie stoi człowiek
Uśmiecha się on do twoich czarnych myśli, w dłoni
trzyma bukiecik czerwonych pelargonii.
Spowijam kamień zielonym powojem,kładę go pod twoje
stopy,utrudzony życiem,pragnący spokoju, nie chcący
wojen
Ach poetko twoje rozmyślania biegły dziś po szerokich
polach- z nich do ciebie wołam..
Usłyszysz wołanie- wychwycisz słowa- to
podziękowanie,za piękno które w sercu chowam
Bolesław

Kornatka Kornatka

\niebo pełne zadumy
i łany zaszumią\
Niech zaszumią, takie wyciszenie, jest potrzebne
każdemu.
Pozdrawiam serdecznie:)

Czatinka Czatinka

Aby mieć takie odczucia należy udać się za granice
miasta.

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

niech cisza powita skąpana w nieba błekitach
wiosną kamień owinie w powoje:)
pozdrawiam:)

DoroteK DoroteK

"niech i mnie cisza powita
łanów polnych" i ja pragnę takiej ciszy

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

kogo? czego?- ziemi pachnącej rumiankiem a nie
"ziemię pachnącą rumiankiem"- z deklinacją na
bakier :)i za dużo tych spójników "i"

morgana morgana

Zostawiam kwiaty*..może to i nie poważne ale brakuje
mi tu gifów by czasem bez słów zaznaczyć
obecnośc...pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »