Tam gdzie życie się kończy, a...

Kiedy Cie nie ma niebo opada nisko,
każdy idzie w swoją stronę,
śmierć jest już blisko.
Zniknęły Anioły i każdy mój ruch,
jest jak krok do otchłani, powrotu nie ma już.
Teraz nowy dzień przez okno puka
i cichym szeptem obwieszcza mi,
że życie me straciło już sens, w przed dzień ten.
Biała szata i skrzydła, tylko to mi pozostało, ludzie to doceniają,
a mi nadal jest mało.
Twa aureola jak gwiazda na niebie,
wyznacza mi drogę, jak trafić do Ciebie.
Już wyruszam, tylko zabiorę bagaże,
nic mnie nie powstrzyma, już północ na zegarze.
Czy znajdę miejsce dla siebie? nie wiem,
ale zrobię wszystko by tylko być Ciebie blisko.
Na razie to wszystko co zrobić mogę,
by uciszyć serca łkanie,
za moim Aniołem- wróć tu kochanie.
Minęło już lat kilka od śmierci tej,
ja nadal pozbierać się nie mogę.
Boże wzywam Cię, dopomóż mi.
Niech skończy się koszmar ten, nie chcę tu być, bez Anioła Stróża
w radości i szczęściu trudno jest żyć...
Dziś do grobu zabieram te dwa słowa: kocham Cię, niech każdy się dowie,
prawdy o miłości, tej niepożądanej.

autor

monciaa.

Napisany: 2010-04-24 Dodano: 2010-04-24 22:29:22

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie