Tam nie będzie łez

Miłej, znajomej osobie, która odeszła troszkę, a może o wiele za wcześnie

Tyle wyzwań i dróg tyle
jeszcze miałaś do przebycia.
Więc dlaczego już w połowie
tej ostatniej drogi życia
wyprzedziłaś nas ?

Pękła nitka życiorysu,
zastygł uśmiech na wezwanie.
Jak osuszyć łzę tęsknoty,
która przyszła niespodzianie
w serca bliskich?

Słyszę ciszę, czuję pustkę,
a ty drogą tą olśniona
tak bez słowa się rozstałaś,
wieczność tuli cię w ramionach,
gdzie otwarte drzwi.

A my, jeszcze na tej ziemi
własne drogi przemierzamy.
w pyle wspomnień, lecz z nadzieją,
że znów kiedyś się spotkamy,
gdzie nie będzie łez.

luty.23. 2012.

autor

Krysy

Dodano: 2012-03-02 00:59:49

Ten wiersz przeczytano 971 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie