Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

tam się dogaszasz

mam obsesję na punkcie światła,
a mimo to ciskam w ogień piach
– przebija się dym. lewituje
jak w niedogaszonych scenariuszach

poczęta śmierć ciągnie swoją opowieść.
rozprzestrzenia się. ma smak zazdrości
i zła. wciąż szuka pokarmu, lecz gdy
ziemia wypluje krew

pękną mutacje i gangreny wszechświata.

autor

Ewa Kosim

Dodano: 2018-05-07 16:31:34
Ten wiersz przeczytano 1626 razy
Oddanych głosów: 13
Rodzaj Wolny Klimat Wesoły Tematyka Ciało
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (17)

Ola Ola

Dla mnie trochę mroczny:-)
Pozdrawiam Ewo

Ewa Kosim Ewa Kosim

dziękuję i pozdrawiam

AMOR1988 AMOR1988

Bardzo wesoło, pozdrawiam :)

Ewa Kosim Ewa Kosim

Waldi dziękuję za podobanie fotki :)

Ewa Kosim Ewa Kosim

Dziękuję za komentarze :)

waldi1 waldi1

czytam ..aż strach Ewo się bać ...
ładne jest to zdjęcie Twoje...

Szczerzyszczynsky Szczerzyszczynsky

złe wyłazi spod ziemi, do dobrego należy zadzierać
głowę ku niebu. Może powinno być odwrotnie. Złe
niegościnne stratosfery i dobra ciepła skorupa.

BaMal BaMal

intrygujący obraz Pozdrawiam:))

M.N. M.N.

Z chwilą naszych narodzin rozpoczyna się czas
umierania, a wraz z upływem czasu smierć nas szybciej
dogania...

BordoBlues BordoBlues

"gdy ziemia wypluje krew" - obrazowa metafora. przez
śmierć do narodzin.
pozdrawiam Ewo :)

jelonek jelonek

No tak, przynajmniej już wiem gdzie. Pozdrawiam
serdecznie.

Ewa Kosim Ewa Kosim

chacharku tak lepiej nie sądzisz?

koplida :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »