Tam Twoje Korzenie

Sobie

Wracaj do kraju, gdzie czuć zapach chleba
Gdzie łąki soczyste i szare ścierniska
Tam piękne Tatry sięgają nieba
J dym się wije z płonącego ogniska

Tam modre rzeki co ziemię oplatają
Do pięknych jezior tysiąca
Gdzie wody Bałtyku z niebem się stykają
A nad puszczą jesień nastaje płonąca

Tam śniegiem puszystym pokryte zagrody
A lasy i pola otulone drzemią
Uśpione sady ,uśpione ogrody
J księżyc pełnia rozjaśnia noc ciemną

Do kraju, gdzie kolejne pokolenia
Nieznane twarze,bo tamtych już niema
Z biegiem czasu tak wszystko się zmienia
I ludzie już inni i inne wierzenia

Lecz tam jest twój dom tam twoje korzenie
Chociaż twa młodość gdzie indziej minęła
Podziel swą radość ,zatrzymaj wspomnienie
Jakbyś nowe życie teraz rozpoczęła

Te wodospady zapomnij wysokie
Co kolorami jak tęcza spływają
Jak sople srebrzyste ,jak wstęgi szerokie
Co luster wody w przepasci sięgają

Zapomnij wielkie parki , kaniony
I pustynne dróg serpentyny
Wracaj do kraju w swe rodzinne strony
Bo to kraj twój piękny w swej barwie jedyny

autor

Krysy

Napisany: 2006-11-15 Dodano: 2006-11-15 01:14:00

Ten wiersz przeczytano 798 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie