Tamże
Pamięci Wołynia.
Za głośna jest, już nie smutna.
Panoszy się wszędzie, roztacza,
już nie rozpacza.Cisza.
Zniszczcie, spalcie, mnie,
bo tam w książkach moje życie jest.
Aresztujcie, moje myśli, słowa,
nie pomińcie w żadnej kaźni,
bo to ma sens.
Nie mówcie, a wyśmiewajcie, w sztukach,
obrazach, sztukach, na rusztowania
wstąpcie,
jak w "Campo di Fiori", zniszczcie
życiorysy,
nie pamiętajcie, wtedy jej też nie
będzie.
Cisza dziś, jęku i płaczu już nie
słychać,
trzasku czaszek dzieci rozbijanych o
krawędź
studni, też nie.
Nie słychać strzału, uderzających
siekier,
palonych ciał, jest cisza trochę
zaborcza,
smutku niepomna, ta ona.
Lato przechodzi dziś kryzys tożsamości,
to nic.
Myśli wiatr rozniesie, w czerni nocy
zostanie.
łzą niechcianą ukradkiem wycieraną,
co z poranną rosą się zamieni,
szumem starych drzew będzie, głuszą.
Wszystko przemija, kwiaty, ogrody.
To dziecko, ta kobieta, dziewczyna,
nie ma już patosu.
Jest cisza, co każdy smutek wypłoszy,
To co było, spełniło, dopełniło,
różą z na wpół uschniętego krzewu
będzie.
Nie rani, na nowo się ciągle odradza.
Wciąż.
Annna2
Komentarze (37)
Rzeź wołyńska jes jednym z najtragiczniejszych
wydarzeń w czasie II wojny światowej jakie miało
miejsce na terenach Polski. 11 lipca 1943 roku
rozpoczęła się masowa akcja przeciwko ludności
polskiej przeprowadzona przez UPA na Wołyniu (na
polskich terenach). W 1939 Wołyń włączono do
Ukraińskiej SRR a po wojnie przez wiele lat milczano o
ofiarach zakatowanych na śmierć w bestialski sposób.
Dziś rządy dwóch sąsiadujących ze sobą narodów nadal
nie mogą się dogadać w trudnej i bolesnej sprawie ale
Polacy nigdy nie zapomną o ludobójstwie na ich
rodakach.
Przejęta dramatycznym wierszem
pozdrawiam.
Dobry i mocny choć bolesny przekaz w
wierszu...pozdrawiam Aniu :)
Dla tych co stracili najbliższych,
dzieci, takim jest.
Miłego dnia Mariuszu.
Bardzo bolesny temat.
Pozdrawiam
Nie wiem i nigdy tego nie zrozumiem.
Dziękuję Sławku.
Jakim człowiekiem trzeba być, aby zarządzić mordowanie
sąsiadów, którzy nie są tej samej narodowości. Na to
brak słów. Nie można tych mordów zapomnieć i dlatego
ten utwór jest ważny.
Pozdrawiam serdecznie.
Kiedyś Nadia Szewczenko powiedziała:
Jeśli możecie- wybaczcie.
Rozumiem, staram się zrozumieć wszystkich, tych też
którzy nie mogą wybaczyć.
Trudno uwierzyć, że do czegoś takiego mogło dochodzić.
Ale wybaczenie nie oznacza zapomnienia.
Jastrz- dziękuję za wpis.
Ciągle jeszcze trudno zapomnieć. Miałem wujka, który
cudem przeżył. 2 dni przed pacyfikacją jego majątku
aresztowali go Niemcy, bo podejrzewali, że dostarcza
prowiant oddziałom AK. I kiedy po niego przyszli był w
więzieniu we Lwowie...
Tak Promyczku, trzeba pamiętać.
Pamięć to historia i nasza tożsamość.
Piękne dzięki.
Maćku.
Dziękuję.
Witaj.
Warto o tym fakcie pamiętać!
Dobry refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam.:)
Zmieniłam.
tak sobie myślę Aniu ,że dedykacja ,,Pamięci Wołynia,,
lepiej będzie wyglądać pod tytułem na górze ;-)
Drzewny.
Piękne wersy napisałeś.
Jestem pod wrażeniem.
Tak, należy Molico.
Nigdy więcej.
Powinniśmy się uczyć historii,
ale na świecie wciąż giną dzieci.
Dziękuję za wpis