Tańcząc w mroku...

Nie bój się tańczyć ze mną,
swoją dłoń ufnie podaj.
Oczy skryj powiekami,
a poprowadzę cię tam
na drugą stronę lustra
w inność krain bez światła.
Chociaż dla ciebie obce,
to i w nich żyć też trzeba.
Gdy z muzyką ciemności
zapoznasz się w przestrzeni
zaczniemy wspólny taniec,
raz dwa trzy, raz dwa trzy, raz...

Proszę, odrzuć niepewność,
miękko cię poprowadzę
w otchłań owego życia,
gdzie wzrokiem staje się słuch.
Zatańcz ze mną swobodnie,
gdyż znam dobrze te kroki
w których ważny jest dotyk.
Usłysz to co przestrzeń gra
wypełniona ciemnością,
poznaj inną codzienność
i w jej takt ze mną zatańcz,
raz dwa trzy, raz dwa trzy, raz...

Argo.

autor

Argo

Napisany: 2021-03-07 Dodano: 2021-03-07 15:42:25

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie