**Targany Wiatrem Pod Płaczącym...

Żyła lecz już nie powstanie..

Istniał kiedyś taki kwiat..
Polny kwiat.

Wolny,rosnący wśród tysięcy innych..

Targany wiatrem pod płaczącym niebem,
rozkwitający z każdym kolejnym dniem.

Był młodym kwiatem z błękitnymi płatkami
otwartymi na kolory tego świata.

Kiedyś przechadzała się tamtędy pewna dziewczyna i zerwała kwiat..

Spodobał jej się,
wręcz się w nim zakochała!

A kwiat pokochał ją.

Posadziła go w swym ogrodzie w którym rosło tylko stare dębowe drzewo..

Każdego dnia siadała w cieniu starego dębu i opiekowała się kwiatem przypominając mu że
nie pozwoli mu uschnąć już nigdy!

Długimi dniami dziewczyna przesiadywała w ogrodzie rozmawiając z nim,
dotykając jego aksamitnych płatków...

Kwiat był dla niej skarbem,
dziewczyna była dla niego słońcem..

Lecz coś się stało i kiedyś dziewczyna wyrwała kwiat i wyrzuciła po za ogród!

Roślinka spadła na uschłą ziemię,
lecz udało się jej zapuścić korzenie..

Straciła kolory gdyż spadła tam gdzie nigdy nie dotrą promienie słońca..

W uschłej ziemi znalazła jeszcze trochę siły życiowej,
lecz nigdy już się nie wyprostowała..

Pół zamknięta w sobie z połamanymi płatkami podupada w osamotnieniu.

Będzie żyła nadal,
lecz nawet gdy ją ktoś znajdzie i podniesie,
ona nigdy nie odzyska utraconych kolorów..

Na zawsze jej piękno pozostanie ukrytą tajemnicą zamkniętą gdzieś głęboko w niej.

Nie zaufa już miłości która ją kiedyś otwarła i zniszczyła.

..gdyż słońce miała jedno.

autor

Endefis

Napisany: 2007-12-07 Dodano: 2008-01-15 23:12:47

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie