Tatuś ?!

Piątek wieczór. Niepewnie krążę po pokoju.
Nie chcę, by noc rozpostarła swe czerne skrzydła.
Wiem, co wtedy nastąpi.
To, co każdej nocy nieprzerwanie od kilku lat.
Już przestałam liczyć.
Kroki.
Boże! Nie...
Czuję każdy swój mięsień.
Klamka się obniża.
Wstrzymuję oddech.
Boże dlaczego?!
Drzwi sie otwierają.
Boże ratuj!

"Tatusiu proszę cię nie..."
"Bądź grzeczną córką. Zrób tatusiowi dobrze...Wiesz jak ciężko pracuje..."

Po minutach gonitwy myśli, łez i bólu
które zdają się być godzinami,
nastaje cisza przerywana ciężkim sapaniem.
"Moja córeczka...Śpij dobrze maleńka..."

Koszmar się skończył. Do jutra. Wychodzi. Idzie do mamy, śpiącej w pokoju obok. Zostaję sama skulona na łóżku.

A wokół mnie ciemność.
Tylko Czarna Pani wie, co się dzieje.
Cisza.
Ta wszechobecna, dźwięcząca w uszach cisza.

Boże...pomóż...jesteś tam?

autor

Lady in black

Napisany: 2006-04-21 Dodano: 2006-05-22 19:35:44

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie