tau ceti

mam do dyspozycji konstelacje
zapis ciągu
równego dalszym odkryciom
małe spustoszenie na dyskach skroni
nakłania do gestów astralnych
w stylu Galileo

czytam o Orionie widocznym
na zachodzie od strony
osiedlowego sanitarium
kropelkowanie gwiazd
jest mi znane od dzieciństwa
kiedy obudzone w snach mity
o wyjątkowych cechach
zatapiały armadę
niegodziwych sputników

znikam na krańcu widma
napełniając się widokiem
gwiazdozbioru wieloryba

usypiałem w tysiącu drżeń
po wielkim wybuchu

dalej biegnie tylko opar
milczący wokół własnej osi
daleko od ziemi i stacji badawczych
przyrodni brat omikronu
nigdy nie gasnący kandelabr
wysłany z misją
do nadpobudliwych istot
zmęczonych cyklem wirtualnych
poranków i zamyślonych wieczorów

od 12 lat nie czułem tyle siły
ktoś za mnie odesłał butelkę
z wiadomością by chwilę później
wyśpiewać wspólnie wszystkie
nie znane dotąd astropsalmy

autor

Bielan

Napisany: 2007-03-24 Dodano: 2007-05-10 09:45:19

Ten wiersz przeczytano 589 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie