Te puste pytania

Czym się wozisz Ziom? Jaka twoja frakcja polityczna?
Jakie imię Twego Boga? Ile tam na kwitku?

A ja bym wolał tak po prostu. Iść na spacer z nagością ludzi,
nie patrzeć im w portfele i nie gadać o rankingach z kolorowych poradników.

Byłeś już na Majorce? W jakich sklepach wydajesz złotówki?
Opowiedz mi o twoim pierwszym razie. Nie podam ci ręki, bo jakoś dziwnie śmierdzisz nudą.

Coś mnie tu uwiera. Te nieistotne, puste pytania,
o to jaką noszę bieliznę i jaki mam stan posiadania.
O to czy już ściągnąłem najnowszą produkcję Króla Horrorów,
i czy czytałem wznowioną wersję biografii popowego mentora.

I ja bym wolał jeszcze, porozmawiać o przyczynie łez i smutku ulicznego przemijania ,
wyliczyć rany czasu. Wysłuchać łkania ziemi i wiecznego jej błagania o koniec tego świata.

A na Salonach nie ma wolnych miejsc, stoliki zarezerwowane od roku,
bo każdy chce być lepszy od brudasów, co nie stoją w kolejce po tłusty plik banknotów.
Tam na dole umiera życie. Choć ma jeszcze drugi etat za rogiem,
bo jego dziecko wciąż stoi. Przy tej szybie cukierni, z wzrokiem wciśniętym w wystawę sklepową.

Na górze róże, na dole chwast.
Trufle na obiad i płacz. Wciąż płacz.

Opowiedz mi o swoich sukcesach. Albo zejdź mi z drogi.
Jesteś piękny i bogaty. Lub niegodzien całować me stopy.
Świat to wieczny podział. Na klasy, rasy i wyznania,
nie ma nagości ulic. Banery podpowiadają, za co warto iść do diabła.

A ja bym jeszcze wolał, żeby każdy był takim samym człowiekiem.
Na salonach znów rozdają szampana dla wybranych. Nie odpoczywają zakrwawione zmęczeniem, pracujące na Nich ręce.

autor

rebel

Napisany: 2010-09-20 Dodano: 2010-09-20 11:00:35

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie