te zdradliwe płatki śniegu.
Malują się na niebie białe chmury ,
choć zachowuję w środku wspomienia,one
zabierają mi kolejne łzy, padają na kujący
bielą śnieg.
Nie zabiorą mi miłości,
te ozłocone mrozem płatki,
nie zabiorą mi odwagi ,
te chmury radośnie podróżujące.
Te zdradliwe płatki śniegu,
choć tak bielą pozornie malowane,
chcą zawładnąć duszą i ciałem ,
by ziścił się sen,
i błogie nadeszły chwile,
trzymam w garści moją miłość,
nie zabiorą mi jej te kuszące płatki bieli.
autor
Klaaudia
Dodano: 2007-01-25 09:50:35
Ten wiersz przeczytano 753 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.