Teatr życia
Życie jest jak teatr
pełen spektakli
ról i przyzwyczajeń....
w tym teatrze -
nadzieja potrafi dodać skrzydeł
by stawić czoła trudnościom
co odbierają sens życia na kolejne dni
jak aktor, wchodzę na scenę
walcząc o każde moje jutro
przemawiam głosem mojej duszy
patrzę w twarze ludzi
pełne miłości, a czasem rozpaczy
uczę się roli
dopasowania do świata
chociaż wiem -
że nadejdzie dzień
gdy pośród cichego westchnienia
zamiast gromkich braw- zakończę spektakl
Komentarze (7)
Wiec grajmy jak najlepiej tylko umiemy na scenie
zycia, wkladajac w to cale swoje serce. Serdecznosci.
bardzo ciekawe pozdrawiam
Szkoda, że ten teatr niestety nie zawsze daje nam
takie role jakie byśmy chcieli, życiowy, ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
podoba mi się:)
Ładny wiesz i piękne zakończenie.
Pozdrawiam.
Każdy spektakl musi się kiedyś skończyć.
Ciekawe spojrzenie na drogę
życia człowieka:}