tęcza.
gdy patrze na tęcze
czuje piękno i ulotność chwil,
które tak szybko mijają
kolory, zachwyty, emocje
troche nostalgii i tęsknoty
za utraconym bezpieczeństwem
bajkowego świata
za krasnalem na końcu tęczy
co obiecał raj
którego nie ma.
autor
kaaasienia
Dodano: 2009-07-21 12:39:53
Ten wiersz przeczytano 662 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Kasiu, 1) "ulotność chwil, które tak szybko mijają"
jest pleonazmem (masłem maślanym), unikaj takich
stwierdzeń; 2) krasnal jest osobą, a nie rzeczą, więc
"krasnalem... ...który obiecał nieistniejący raj" 3)
czemu nie stosujesz "ę" na końcu wyrazów? popraw
"patrzę", "tęczę", "czuję", "trochę" - taka
niechlujność w pisowni jest lekceważeniem czytelnika,
mam nadzieję, że nie było to Twoim zamiarem; 4) podoba
mi się przesłanie wiersza (za to masz + ode mnie);
istniejemy dotąd, dopóki żyje w nas dziecko i
"dorosłość" wcale nie oznacza, że to dziecko mamy w
sobie zabić; nawet w ewangeliach jest przestroga:
"...zaprawdę, jeśli nie staniecie się jak dzieci, nie
wejdziecie do królestwa..." pozdrawiam:)
Skonfrontowanie marzeń z rzeczywistością bywa
trudne... Ładny wiersz, można się nad nim
zastanowić... Pozdrawiam.