Tego nie powiem
Tego nie powiem swej kobiecie,
Chociaż ją kocham ponad stany.
Że dla mnie tylko istniejecie,
Że jestem wami opętany.
Choćby prosiła i błagała,
Czy wymuszała grzesząc ciałem.
To tajemnicą będzie drżała,
Bo taką myśl zaplanowałem.
Ogarniam zmysłem złudne zdania,
Zamykam uczuć wszelkie bramki.
Z miłością pragnę pojednania,
Żądny zdobywać zbrojne zamki.
Jeśli polegnę w owym starciu,
Nie zapominaj, o kochana.
Mężczyzna jest już na wymarciu,
Lecz pora śmierci nie jest znana.
autor
Grand
Dodano: 2012-03-30 05:23:00
Ten wiersz przeczytano 783 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Z literkami poety jeszcze zadna kobieta nie
wygrala.Pozdrawiam cieplutko+++
A wiosna tylko się uśmiecha, nie pozostawi słów bez
echa:). Słów tego pięknego wiersza oczywiście.
Pozdrawiam wiosennie.
Mężczyzna jest już na wymarciu...
Nad Bobrem i Kwisą tacy żyją, dopiero dzisiaj
zobaczyłem, że kolega z nad Bobru a ja sąsiad
z nad Kwisy.
Pozdrawiam...
O miłości zawsze trzeba mówić...
Nie mów - ona to wie!
Pozdrawiam.