O tej, którą zabiła miłość.

Dla R, tak po prostu.

Niebo.
Deszczu kroplami płacze.
A w trumnie dębowej leżę ja.
Ta, która tak bardzo pragnęła żyć.
Umarła śmiercią tragiczną.
Serce przebito jej zdradą.
Usta zaszyto milczeniem.
Oczy zamknięto goryczą.
I teraz.
Ta, która tak bardzo pragnęła żyć.
Zatapia się w brązie ziemi.
Modląc się, by już nigdy.
Nigdy więcej Bóg nie pozwolił jej kochać.

Może kiedyś zrozumiesz.

autor

Evelina_L

Napisany: 2006-11-07 Dodano: 2006-11-07 21:46:32

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie