tekst z przechodzonym toposem

nie zwierzaj się za bardzo przed publiką :)

droga nieustanna droga a na niej... jak w wierszu
jest...

Ale dziś jest już trochę inaczej, prawda?

Elu, ślę pełno pamięci.

Ciekawy, zmuszający do refleksji wiersz...
Pozdrawiam:)

P.S 2 - tym, co nie pamiętali, czym jest topos pozwolę
sobie dać drobne wyjaśnienie.
Ja zapomniałam, ale sobie poczytałam i przypomniałam -

Nazwa pochodzi od greckiego topos koinos = wspólne
miejsce. Stały, powtarzający się motyw literacki lub
obraz, funkcjonujący w obrębie danej kultury. Zbiór
toposów określa się mianem „topiki”. Ważnymi źródłami
toposów są mitologie świata i Biblia.

Najważniejsze toposy wywodzące się z mitologii
greckiej:

Topos arkadyjski – Arkadia to mityczna kraina
szczęścia, symbol ziemskiego raju; miejsce spokoju,
ładu, harmonii i radości. Motyw Arkadii – urokliwego
miejsca zamieszkanego przez pasterzy – pojawia się po
raz pierwszy w „Bukolikach” Wergiliusza.

Topos labiryntu – motyw wielkiej, skomplikowanej
budowli ma swe źródło w micie o Tezeusz i Minotaurze.
Mitycznym twórcą labiryntu miał być wielki, starożytny
wynalazca – Dedal. Budowla powstaje z rozkazu króla
Krety, pragnącego ukryć przed światem swego potwornego
syna. Tezeusz, z pomocą królewskiej córki Ariadny
zabija Minotaura i odnajduje drogę powrotną z
labiryntu.

Topos genezyjski – wywodzi się z mitów opisujących
powstanie świata. W mitologii greckiej pierwsi bogowie
wyłaniają się z chaosu, tworząc kolejne elementy
nowego świata. Ze związków pomiędzy pierwszymi bogami
rodzą się kolejni, rozpoczyna się walka o władzę
zakończona zwycięstwem".

To tak bardzo skrótowo...
Może się komuś przyda to wyjaśnienie...
No, cóż czasem człek o czymś zapomni, ale warto sobie
pamięć odświeżyć.
Sorry, że zajęłam sporo miejsca, ale myślę, że czasem
jest to potrzebne.

Witaj.
Podoba się bardzo, bardzo wiersz.
Zadumałam się w refleksji.

Pozdrawiam serdecznie.:)

Gdy klękamy manifestujemy akt pokory ale tylko wtedy
jest szczery gdy robimy to z potrzeby serca...
Pozdrawiam

Każdy ma wolną wolę i dobrze, gdy również pokorę.
Pozdrawiam

odchodzimy już powoli od mitycznych i mistycznych
toposów, cenimy bardziej świat materialistyczny.

- coraz mniej w nas pokory... biję się w piersi i
czuję, że tam, w puencie stoję.

Ciekawy wiersz
Pozdrawiam :)

P.S Wiem, że pisząc o klękaniu masz na myśli wiarę,
ciekawa jestem czy ludzie innego wyznania też się
kłaniają Bogu, nie wiem jak to jest np. w kulturze
żydowskiej, bo u Hindusów to wiem, że się modlą do
wielu bóstw, ale nie wiem czy klękają przed nimi...

Chodzę sobie tam i sam po Sopocie. A przecież Sopot to
lustrzane odbicie toposu...

Bez wątpienia bardzo pomysłowe.

Mi też się ciężko klęka...z lenistwa chyba...
A wiersz jak zawsze dobry.
Pozdrawiam Eluś :)